پارسایم: پارسا باش و پارسا بمان!

سال 92 هم گذشت مثل چشم برهم زدن ... و تو عشق زندگیم بزرگتر شدی و دلبرانه جلوی چشمام قد کشیدی و تازه ها آموختی . عزیز دل مادر    باور کن که عمر زود می گذرد شاید این کلام را بسیار بشنوی اما می خواهم با تمام وجود بگویم زود می گذرد باور کن !!! کودکی های من نیز زود گذشت سالها پیش این سخن را مادرم به ما می گفت اما شیطنت های کودکی فهم کلامش را دور می پنداشت و چه زود گذشت و من مادر شدم درست به مانند مادرم .... بزرگ شدنی که رسیدن به آن را راهی دراز می دانستم از وفتی تو هستی گذر زمان را سریع تر احساس می کنم . مرد کوچکم روزی می رسد که معنای حرفم را درک می کنی نمی دانم آن روز هستم یا  نه!!!  از خدای مهربانم...